Wiele osób uważa, że rasy mieszane są „silniejsze”, ponieważ zawierają geny różnych ras. Często mówią: „Ma lepszą odporność, ponieważ nie jest czystej rasy”. Inni, wręcz przeciwnie, obawiają się, że rasa mieszana może zarazić się wszystkimi chorobami naraz. Gdzie leży prawda? Jeśli zastanawiasz się nad adopcją psa ze schroniska, przygarnąłeś szczeniaka z ulicy lub po prostu interesujesz się tematem zdrowia psów, ten artykuł pomoże Ci to zrozumieć. Przyjrzyjmy się, jak działa dziedziczność u ras mieszanych, czy to prawda, że rzadziej chorują i jak pomóc im zachować zdrowie.
Genetyka to skomplikowana sprawa, ale najważniejsze jest to, że każdy mestizo otrzymuje zestaw genów od obojga rodziców, nawet jeśli byli oni różnych ras lub nie byli rasowi. Jeśli jedno z rodziców miało chorobę genetyczną, istnieje szansa, że metys ją odziedziczy. Ale – i to jest ważne – jeśli druga linia jest „czysta”, tj. nie ma tej wady genowej, szanse na chorobę są znacznie niższe niż w przypadku dwojga rasowych rodziców z tym samym problemem. Nazywa się to efektem siły hybrydy: dzięki różnorodności genetycznej organizm może lepiej zwalczać niektóre słabości. Nie jest to jednak gwarancją – niektóre choroby mogą ujawnić się nawet po jednym pokoleniu.
Jakie choroby są najbardziej powszechne wśród metysów?
Chociaż Metysi zwykle mają mniej problemów dziedzicznych, nie oznacza to, że zawsze są zdrowi. Na przykład dysplazja stawu biodrowego, choroby serca lub oczu mogą być przekazywane w liniach mieszanych, zwłaszcza jeśli jedno z rodziców było dużej rasy. Mniejsze rasy są bardziej narażone na problemy z zębami, tchawicą lub kolanami – są to również cechy dziedziczne. Ponadto ważne jest, aby wziąć pod uwagę środowisko, w którym pies dorastał: złe odżywianie lub pasożyty mają duży wpływ na zdrowie, niezależnie od rasy.
Jak dbać o zdrowie metysa?
Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego metysa, jest regularne badanie go przez weterynarza. Nawet jeśli pies wygląda na energicznego i aktywnego, niektóre problemy mogą rozwijać się bezobjawowo. Badanie krwi, serca i USG narządów przynajmniej raz w roku to dobra inwestycja w długie życie Twojego pupila. Jeśli znasz przynajmniej z grubsza jego pochodzenie – na przykład jego mama była owczarkiem, a tata mniejszym psem – weterynarz będzie w stanie określić, jakie problemy mogą pojawić się w przyszłości. I jeszcze jedno: odpowiednie odżywianie, leczenie pasożytów i miłość mogą zrekompensować nawet najbardziej niedoskonałą genetykę.
Wnioski.
Metsisy mogą być zarówno silniejsze genetycznie, jak i mieć problemy, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Jednak najważniejszą rzeczą nie jest pochodzenie psa, ale to, jak się nim opiekuje. Troskliwa opieka, dbałość o zdrowie i terminowa pomoc są tym, co naprawdę wpływa na jakość i długość życia zwierzęcia.
