Wśród wielu bystrych i wokalnych papug, kakadu jest najbardziej imponująca. Ta rasa papug jest pełnoprawnym przyjacielem, towarzyszem, a nawet psychoterapeutą. Są uwielbiane za swoją inteligencję, emocjonalność, niezwykłe przywiązanie do ludzi i oczywiście za słynny grzebień, który unosi się, gdy tylko ptak okazuje emocje. W tym artykule opowiemy Ci o najciekawszych faktach dotyczących rasy kakadu, ich zachowaniu, potrzebach, opiece i dlaczego te ptaki nie są dla wszystkich, ale dla niektórych są prawdziwym skarbem.
Pochodzenie i charakterystyka kakadu
Kakadu to nie tylko ptaki z luksusowymi grzebieniami, ale prawdziwe gwiazdy ptasiego świata. Pochodzą z Australii, Nowej Gwinei, Filipin i niektórych wysp Indonezji, gdzie żyją na wolności wśród lasów eukaliptusowych, sawann i obszarów przybrzeżnych. Ich nazwa pochodzi od malajskiego słowa „kakatua”, które oznacza „czubatą papugę”. I rzeczywiście, ich luksusowy, ruchomy grzebień stał się znakiem rozpoznawczym, który natychmiast odróżnia kakadu od innych papug.
Obecnie istnieje około 21 gatunków kakadu, które różnią się kolorem, rozmiarem i zachowaniem. Najbardziej znane z nich to kakadu różowa, kakadu żółtogrzbieta, kakadu inca, kakadu biała i kakadu palmowa. Ich wielkość waha się od 30 do 70 cm, ważą do 1 kg i żyją do 60-80 lat, co czyni je dosłownie członkami rodziny na całe życie.
Kakadu są również wyjątkowe pod względem swoich zdolności umysłowych. Są jednymi z najbardziej inteligentnych papug na świecie. Są w stanie nauczyć się nawet kilkudziesięciu słów, zapamiętywać przedmioty, wykonywać sztuczki, a nawet… tańczyć w rytm muzyki, co zostało potwierdzone przez neuronaukowców. Ponadto kakadu są łatwe w tresurze, ale bywają uparte – interesują się nie tylko ludźmi, ale i wszystkim, co dzieje się wokół nich.
Kakadu są łatwe do rozpoznania wizualnie: oprócz grzebienia mają kremowy, różowy lub biały kolor, mocno zakrzywiony dziób i wyraziste ciemne oczy, które wydają się zawsze o czymś myśleć. Ich wygląd jest często kojarzony z bajkowymi stworzeniami i nie bez powodu: żywy kakadu wygląda tak, jakby został stworzony przez artystów, a nie naturę.
Charakter i zachowanie kakadu
Kakadu to emocjonalne, wrażliwe i nadpobudliwe stworzenie, które nieustannie potrzebuje interakcji. Jego charakter jest podobny do charakteru dziecka: wesoły, zabawny, a jednocześnie wrażliwy i bardzo drażliwy. Może zakochać się we właścicielu tak bardzo, że zacznie go chronić przed innymi członkami rodziny, a nawet okazywać zazdrość – jak małe dziecko, które nie chce dzielić się swoim ulubionym pluszowym misiem.
Kakadu ma potężny głos. Czasami nawet zbyt potężny. Jeśli ta papuga nie otrzymuje uwagi lub jest znudzona, może krzyczeć tak, że usłyszy ją cała ulica. Jest to próba powiedzenia „zostałem w tyle!”. Są bardzo emocjonalnie przywiązane do ludzi i ciężko znoszą samotność. Jeśli zostawisz kakadu bez komunikacji na dłuższy czas, może popaść w depresję, a w ciężkich przypadkach zacząć wyrywać sobie pióra.
Jednocześnie są to niezwykle czułe i towarzyskie ptaki. Mogą przytulać cię dziobami, leżeć na plecach w twoich dłoniach, delikatnie mruczeć, a nawet próbować cię uspokoić, jeśli jesteś zirytowany. Ich oczy są zawsze „włączone” – kakadu dosłownie odczytują ludzkie emocje i starają się odzwierciedlić ich stan. Dlatego wiele osób nazywa je najbardziej ludzkimi ze wszystkich papug.
Kakadu uwielbia się też bawić. Będzie rzucać przedmiotami, otwierać szafki i przewracać miski, jeśli coś przyciągnie jego uwagę. Dlatego bezpieczne środowisko jest koniecznością. Jeśli nie chcesz, aby rozmontował pilota do telewizora lub zjadł swoją ulubioną serwetkę, lepiej dać mu zabawki lub specjalne zadania do przemyślenia. I pamiętaj: jeśli będzie się nudził, w domu zapanuje chaos.
Pielęgnacja, konserwacja i zdrowie
Kakadu potrzebuje dedykowanego miejsca w Twoim życiu, czasu i serca. Po pierwsze, kakadu potrzebuje dużej klatki lub wybiegu – powinno być wystarczająco dużo miejsca, aby ptak mógł rozwinąć skrzydła, wspinać się, spać i bawić. Wybieg z drewnianymi grzędami, zabawkami, dzwoneczkami, sznurowadłami i przedmiotami do żucia jest idealny, ponieważ dziób kakadu jest silny jak szczypce i wymaga ciągłego ćwiczenia.
Ptak musi codziennie opuszczać klatkę. Może latać po mieszkaniu (w bezpiecznym otoczeniu) lub chodzić po twoim ramieniu lub specjalnej drewnianej konstrukcji. Kontakt z właścicielem nie powinien trwać kilka minut, ale co najmniej godzinę lub dwie dziennie. Najlepiej jeszcze więcej. W przeciwnym razie kakadu nudzi się, cierpi psychicznie i może stać się agresywny lub nadmiernie podekscytowany.
Dieta powinna być minimalna. Podstawą żywienia powinny być owoce, warzywa, zielenina, kiełkujące ziarna i specjalna karma dla kakadu z suplementami witaminowymi. Surowo zabrania się podawania czekolady, awokado, soli, cukru, smażonych potraw i produktów mlecznych. Dieta powinna również zawierać źródło wapnia, takie jak sepia lub kamień mineralny.
Pod względem zdrowotnym największym zagrożeniem dla kakadu nie są wirusy, a stres i samotność. To właśnie zaburzenia psychiczne najczęściej prowadzą do problemów: wyskubywania piór, agresji i odmowy jedzenia. Regularne wizyty u ornitologa, prawidłowe odżywianie, higiena i nawilżanie powietrza to podstawa długiego i zdrowego życia. No i oczywiście miłość.
Jeśli szukasz tylko jasnej biżuterii, nie powinieneś kupować kakadu. Ale jeśli jesteś gotowy oddać część swojego życia inteligentnemu, wrażliwemu, lojalnemu pierzastemu przyjacielowi, kakadu podziękuje ci czymś znacznie więcej. Da ci poczucie głębokiej więzi, która pojawia się tylko w przypadku stworzenia, które rozumie więcej, niż jesteśmy przyzwyczajeni myśleć.
