Kot balijski nie urodził się na wyspie Bali, jak sugeruje jego nazwa, ale w Ameryce. Jego historia zaczęła się od… przypadku. W miotach rasowych kotów syjamskich pojawiały się czasem kocięta z długą sierścią – początkowo uznawano to za wadę. Jednak w połowie XX wieku hodowle w Stanach Zjednoczonych zwróciły uwagę na te niezwykłe kocięta, a następnie rozpoczęły ukierunkowaną selekcję. W ten sposób powstała odrębna rasa – kot balijski – elegancki jak tancerz, pełen gracji i inteligencji, ze wszystkimi charakterystycznymi cechami kota syjamskiego, ale w jedwabnej, długiej szacie.
Rasa otrzymała swoją nazwę ze względu na skojarzenie z gracją balijskich tancerzy – nie ze względu na geografię, ale ze względu na ruchy, plastyczność i lekkość. Rasa została oficjalnie uznana przez CFA w latach 70. i od tego czasu zyskała fanów na całym świecie, ale zachowała swoją arystokratyczną rzadkość.
Wygląd balijczyka
Balijczyk to klasyczny typ orientalny o wdzięcznym ciele, długich nogach, wąskim pysku, dużych uszach i jasnoniebieskich oczach w kształcie migdałów. Ciało jest muskularne, ale nie ciężkie, a każdy jego ruch przypomina płynne pociągnięcie pędzla. Sierść jest półdługa, bardzo miękka i delikatna, bez gęstego podszerstka, błyszcząca i prawie nigdy nie wypada. Ogon jest długi, puszysty, często z „piórkiem” na końcu – jednym ze znaków rozpoznawczych rasy.
Umaszczenie balijskie jest zawsze umaszczeniem point, podobnie jak syjamskie: ciało jest jasne, a kufa, uszy, łapy i ogon ciemne. Najpopularniejsze odcienie to: sylvan point, blue point, chocolate point, mauve, cream i red. Ale w niektórych systemach rozpoznawane są również warianty z wzorami pręgowanymi lub szylkretowymi.
Charakter kota balijskiego
Balijczyki są bardzo towarzyskie i potrzebują kontaktu, dlatego nie powinny być pozostawiane same na długi czas. Są to koty dla tych, którzy są gotowi do życia w parach. Są lojalne, czułe, przyjaźnie nastawione do dzieci, spokojne w stosunku do innych zwierząt, ale jednocześnie dość wybiórcze: nie otwierają swojej duszy przed pierwszą napotkaną osobą.
Ich gadatliwość jest mniej surowa niż u klasycznych syjamów – ich głos jest łagodniejszy, bardziej melodyjny, ale nadal uwielbiają mówić. A jeśli coś im się nie spodoba, będziesz o tym wiedział.
Pielęgnacja kota balijskiego
Sierść kota balijskiego to dar i wyzwanie. Jest miękka jak jedwab, łatwo się rozczesuje i nie plącze, ale wymaga regularnej pielęgnacji. Powinna być szczotkowana co 4-5 dni miękką szczotką, aby była lśniąca i czysta. Podczas sezonowego linienia, częściej. Ponieważ nie mają podszerstka, są bardziej wrażliwe na zimno, więc w mieszkaniu powinna panować komfortowa temperatura.
Oczy, uszy i pazury to standardowa pielęgnacja, ale ze względu na aktywność balijczyków ich pazury mogą się naturalnie ścierać. Kąpiel nie jest często konieczna, ale jeśli jest wykonywana prawidłowo, Balijczyk nie stawia oporu. Wiele z nich nawet lubi wodę.
W V.O.G DOG SALON Balijczycy mogą cieszyć się specjalnymi procedurami delikatnego czesania, mycia hipoalergicznymi produktami, czyszczenia uszu i pazurów oraz bezstresowej pielęgnacji. Te koty potrzebują szacunku, a nie przymusu – i dokładnie to robią nasi groomerzy.
