Przyjrzeliśmy się już temu, jak powstają mieszanki wilka i psa, od ukierunkowanych eksperymentów po przypadkowe krzyżowanie na wolności. Takie zwierzęta łączą w sobie wygląd wilka i niektóre cechy psa, ale ta „mieszanka” nigdy nie jest przewidywalna. Właśnie dlatego kwestia tego, czy trzymać w domu wilczarza, jest zawsze przedmiotem debaty.
Wilczarz nie jest zwykłym zwierzęciem domowym. Nawet jeśli wilk jest wychowywany wśród ludzi od najmłodszych lat, zachowuje instynkty dzikiego zwierzęcia: zwiększoną ostrożność, tendencję do ucieczek, terytorialność i potrzebę znacznie większej przestrzeni niż zwykły pies. Takie zwierzęta często wymagają stałej pracy z doświadczonym opiekunem, ścisłych zasad, długich spacerów i specjalnie wyposażonego otoczenia. Nie jest im łatwo przystosować się do hałaśliwego miasta, małego mieszkania czy częstych zmian w harmonogramie właściciela.
Pod względem emocjonalnym wilczarz również nie zawsze jest przewidywalny. Może być przywiązany do jednego właściciela, ale nieufny wobec gości, dzieci lub innych zwierząt. Chęć kontrolowania terytorium i silny instynkt łowiecki czasami sprawiają, że rasy te są niebezpieczne bez odpowiedniego prowadzenia. Ich charakter jest bardziej złożony niż jakiejkolwiek innej rasy i nie są one w pełni zgodne z prawami psiego zachowania.
Czy wilczarz może zostać zwierzęciem domowym? Tak, ale tylko wtedy, gdy dana osoba jest świadoma wszystkich zagrożeń i ma doświadczenie z dużymi i trudnymi psami. To nie jest dekoracyjny towarzysz ani przyjaciel „dla urody”. To zwierzę z własną naturą, które wymaga stabilności, przestrzeni, ćwiczeń fizycznych i psychicznych oraz szacunku dla jego dzikich instynktów.
Dlatego, zanim zaczniesz marzyć o mieszance wilka, ważne jest, aby szczerze odpowiedzieć sobie na pytanie: czy jesteś gotowy na odpowiedzialność, która jest znacznie większa niż w przypadku jakiejkolwiek rasy domowej? W większości przypadków odpowiedź brzmi „nie”, ponieważ wilczarz to wyzwanie, które wymaga lat doświadczenia i głębokiego zrozumienia zachowania zwierząt.
